viernes, 22 de febrero de 2008

PROXECTO "LIBERACIÓN NA PRISIÓN"


¿Que é Proxecto Liberación na Prisión?

É a rama en España de "LIBERATION PRISON PROJECT", organización guiada pola monxa budista australiana Venerable Robina Courtin, que dende fai varios anos brinda asistencia espiritual, relixiosa e persoal a internos/as de cárceres en EE.UU., Australia, Gran Bretaña e Marrocos, proporcionándolles medios talles como: libros, textos e demais material escrito sobre a filosofía budista así como coñecemento sobre o Budismo en forma de clases e visitas regulares. Dende o "PROXECTO LIBERACIÓN NA PRISION" pretendemos facer o mesmo nos Centros Penais do noso país, achegando as Ensinanzas de Buda a todas aquelas persoas que dentro dos cárceres queiran practicalo e sentan que poden beneficiarse del. A forma de realizar este obxectivo é mediante visitas regulares ás prisións, desenvolvemento de programas de teoría budista e práctica da meditación nelas, intercambio de cartas con reclusos/as así como o facilitarlles libros budistas, revistas e material do curso de dous anos da Fundación pola Preservación da Tradición Mahayana (FPMT) "Descobrir o Budismo".
¿Como podo colaborar neste proxecto?
Existen diversas formas nas que podes participar: Traendo libros de Dharma (Budismo) que xa non utilices, facéndote voluntario/a do Proxecto que asista á prisión, unha vez completes un curso de formación esencial que realizaremos periodicamente, axudando no mantemento da estrutura básica do Proxecto, isto é, co correo electrónico, trámites legais, dando información sobre o Proxecto... etc. Se che sentes motivado/a para participar no "PROXECTO LIBERACIÓN NA PRISIÓN" escribe un correo electrónico a:

jueves, 14 de febrero de 2008

ANANDA MARGA: O "IOGA SOLIDARIO"


A escola Ananda Marga, á que a ONU recorre para axudar ás vítimas das grandes catástrofes, promove en Malaisia un novo concepto de meditación inculcando o respecto á natureza e o servizo á comunidade. A organización, que xurdiu en India en 1955 e que conta con millóns de seguidores en todo o mundo, bebe da tradición 'tantra' do leste indio cuxas técnicas de meditación remóntanse ata 7.000 anos. O mestre Vitaragananda explicou a Efe que 'ademais de cultivar o corpo a través das posturas do ioga tamén adestramos a mente a través da meditación e os servizos sociais, posto que os nosos principios son a realización persoal e o respecto pola natureza'. A escola conta con catro centros en Malaisia, onde cada vez máis persoas achéganse para aprender dos dadas (homes) e didis (mulleres), que son mestres que viven no celibato e dedican a súa vida a ensinar e realizar servizos sociais. Dada Vita afirmou que os ensinos de Ananda Marga están abertas a todas as crenzas e relixións, aínda que admitiu que en Malaisia 'os musulmáns teñen prohibido practicar meditación'. No entanto, algúns malayo-musulmáns, que supón máis da metade da poboación, desafían a 'sharia' ou lei islámica e practican meditación de forma encuberta, o mesmo que outros moitos non cumpren coa prohibición de beber alcol. En todo caso, dada Vita sinalou que, ata o momento, os membros de Ananda Marga prestaron servizos sociais en Malaisia sen ningún problema, como nas inundacións que afectaron a Johor fai un ano ou impartindo clases de inglés nas escolas tamiles, onde estuda a minoría india, a máis pobre en Malaisia. Esta escola de ioga atópase moi estendida noutros países do Sueste Asiático, como en Indonesia, onde teñen máis de 3.000 seguidores, ou Filipinas, onde son máis de 8.000. Vita destacou que o fundador de Ananda Marga, Prabhat Fangal Sarkar (1921-1990) estivo en España en 1978 onde visitou Valencia e Madrid e referiuse á rica historia e a importancia de que os españois esforzásense pola conservación do medio ambiente e o mundo rural. O Equipo de Asistencia Universal de Ananda Marga (AMURT nas súas siglas en inglés) presta axuda nos lugares onde ocorren catástrofes naturais como o tsunami que esnaquizou gran parte da provincia indonesia de Aceh en 2004 ou a inundación de Nova Orleans en Estados Unidos en 2005. Tamén realizan traballos de asistencia humanitaria na fronteira de Tailandia con Birmania, onde hai milleiros de desprazados, en Afganistán, Haití e varios países de Africa. 'Cando ocorre algunha catástrofe, as axencias de Nacións Unidas contan connosco para prestar asistencia ás vítimas', contou dada Vita, quen asegurou que en Aceh, chegaron a empregar 8 millóns de dólares para a construción de escolas e vivendas. 'O feito de que os dadas e didis sexamos solteiros facilítanos poder desprazarnos a calquera parte do mundo a prestar a axuda que requiran as vítimas dunha catástrofe ou conflito', concluíu.
Podedes entrar na web: http://www.amurt.net/

lunes, 11 de febrero de 2008

SOLIDARIEDADE CO CENTRO SAMYE DEDHI LING


Dentro de poucos días, a finais de febreiro, o centro de budismo tibetano Samye Dedhi Ling iniciará un longo retiro espiritual de catro anos. Buscan o silencio e a calma no medio da soidade absoluta dos bosques da serra das Guilleries. Pero a súa paz viuse perturbada polas noticias que lles chegaron nada máis saír do seu anterior retiro, iniciado en 2004. A polémica liña de alta tensión pasará a poucos metros das dúas masías nas que se aillan do mundo por períodos de catro anos. Trátase do tramo que unirá a localidade de Sant Hilari Sacalm coa subestación de Riudarenes. Aínda non está aprobado definitivamente, pero o Concello de Santa Coloma de Farners ten un esbozo onde se debuxan as torres de máis de 50 metros de altura, que se situarán a entre 200 e 400 metros das dúas masías budistas, a Fradera e o Rossell. Os responsables do centro, o lama Jimpa Gyamtso e o lama Tsondru, director do centro de Castanyet e de todos os centros Samye Dzong de España, están moi preocupados. "Nós a única alta tensión que xeramos é a espiritual", aseguran. "Non contaminamos, creamos riqueza espiritual, sabedoría, tolerancia e autocoñecemento", engaden. Alleos a todo e inmersos nas suas meditacións, os monxes decatáronse case por casualidade do proxecto, pero reaccionaron sumándose á plataforma Non á MAT, coa que saíron a defender o "interese público" das súas actividades. "O budismo é un patrimonio inmaterial da humanidade, unha riqueza que non abunda nun mundo cheo de dor e de guerras. Ademais, somos altruístas, concentrámonos para axudar aos outros", xustifican. Din que elixiron as Guilleries polo seu "illamento, sen contaminación acústica nin electromagnética, sen perigo para a saúde, e agora perderémolo todo cando comecen as obras", laméntase o lama Tsondru. O tipo de meditación que practican procede da liñaxe Karma Kagyu, adicado ao ensino das técnicas máis segredas e profundas do budismo tibetano. Instalados en Castanyet dende 1993, os monxes cren que conseguiron "recrear" as mesmas condicións que se dan nos mosteiros máis recónditos do Tíbet. Por iso, temen que a proximidade da infraestrutura eléctrica acabe por obrigarlles a pechar as instalacións. O próximo retiro comeza o 27 de febreiro e está previsto que entren nas casas unhas 20 persoas, homes e mulleres por separado, que sairán en febreiro de 2012. Entre os que se apuntan a tan longo receso hai parellas, novas e maiores. A maioría proceden de Cataluña, o País Vasco, Andalucía e Canarias. Meditarán e farán ioga, pero sobre todo rezarán moito a favor dun cambio de trazado da MAT.
Apoiemos todos aos monxes.
Podedes entrar en: www.nomat.org/

sábado, 2 de febrero de 2008

BENVIDOS TODOS


Benqueridos amigos:

Esta páxina pretende ser un punto de encontro entre os que cremos na solidariedade.

Cando muitas ONG´s están postas en entredito por maniobras frauduluentas e inmorais, non debemos por iso esquecer a labor inmensa que a maioría esta a desenvolver en todo o mundo.
Eu animo a seguir prestando a colaboración sen que decaia a confianza nelas. Toda institución manexada por homes sofre o risco de desviarse dos seus obxectivos, pero para iso está a Xustiza e a vixilancia dos homes e mulleres nobres que compoñen estas entidades humanitarias.
Pero esta páxina vai máis aló. Pretende ser unha orientación pra facer labores humanitarias preto de nos, na nosa propia cidade, povo ou comunidade, deixando ben claro que:

* A solidariedade non é "caridade" hipócrita, onde cuns poucos cartos acálanse muitas conciencias. A solidariedade é acción local, estimulando a autoxestión dos máis necesitados e implicando a cada un nunha obra de compromiso ético e social.

* A solidariedade chama a que cada home e muller adique con imaxinación un pouco do seu tempo, traballo ou accións a obxectivos concretos. Por exemplo: artesáns que ensinen a desfavorecidos a traballos manuais; cociñeiros e restauradores que reciclen as comidas que se van ir o lixo nunha cadea de reparto; escritores que nunha edición concreta doen parte (ou todos) os dereitos de autor a fins benéficos; xóvenes que ademáis do "botellón" queren sentir o espirito máis cheo de satisfacción que de alcool; mestres que ensinen a ler ou a integrarse lingüisticamente a os inmigrantes na nosa comunidade; etc.

* A solidariedade non é dar limosna, é labor de compromiso social, cidadán e humanitario. Mñais alá das crenzas de cada un (católicos, agnósticos, budistas, ateos...) SOLIDARIOS UNIDOS chama a conciencia de cada un a unha resposta persoal sen adoutrinamentos nen pantallas con fins agochados. É simple e sinxelamente adicar un anaco do noso tempo para tomar conciencia de que TODOS temos nas nosas mans ferramentas éticas para construir un camiño de fraternidade solidaria, sen delegar en outros accións que podemos facer nos mesmos.
Amigos e amigas, a felicidade está en dar, e cando un se implica nestas labores sen pedir nada ao cambio, síntese a ledicia da verdadeira plenitude.
Abandoemos por uns momentos as nosas diferencias relixiosas, políticas e culturais. Meditemos nas consecuencias desta implicación.
Cada pouco iremos poñendo nesta páxina ideas, accións, obxectivos e as vosas reflexións para comezar un camiño máis humano e solidario.
Como exemplo do que dixen está a editorial galega Ediciones Cydonia, co seu proxecto "Libro Solidario". Esta editorial doa un 5% de cada exemplar publicado a fins benéfico-sociais. Eu tiven a sorte de ser amigo do seu responsable, o periodista e escritor Carlos G. Fernández e xa estou tamén comprometido con esta magnífica labor. Do meu último libro Cocina para sanar las emociones ademáis do 5 % da editorial xa cedín todo-los dereitos de autor ao Centro Asistencial dos Irmáns Misioneiros dos Enfermos Pobres de Teis Vigo).
E os vindeiros libros tamén terán o mesmo fin, ainda que as axudas serán destinadas a outros colectivos de necesitados.
Nas ligazóns deste bló podedes entrar e sacar ideas para as vosas propostas.
¿Alguén se anima?
Espero as vosas propostas e reflexións. Podedes escribirme a:
xabierakerman@gmail.com ou deixade directamente o voso commentario en "comentarios" ao final deste bló.
Un cordial saúdo de esperanza.
Xabier Akerman